We zij eerst in de middag een paar uurtjes wezen pennen.
Mitch met de pen hengel.
Ik met 1 hengel op de bodem.
|
Het weer was lekker toen we van huis vertrokken.
Maar de wind in de rug trok snel aan.
En de zon liet het afweten.
Heel af en toe kwam die door.

De vis liet weinig zien.
Dus Mitchel ging maar met een mes en een stok aan de gang.


Ook zo komen we de middag door.
Maar we hoopte toch een beetje op vis.



Het was nog erg rustig aan het water.
Alsof we de enigste gekken waren met het
karpervirus in ons bloed.
Maar dat geeft wel een heel open ruimtelijk gevoel.


Maar de aanbeten bleven uit deze dag.
We hielden het dus voor gezien.

De volgende dag zijn we terug gegaan.
Maar nu vanaf de andere kant en vissent op de bodem.


Het was een stuk lekkerder weer.
Er veel zon en achter de plu gewoon warm.
Mitch had ze eigen rodpot en ze hengels nu bij zich.
Dus 4 hengels..veel kans op vis.

Heerlijk voorjaarsgevoel.
En echt weer zin in karperen.
Mitchel Gaat alvast even voordoen hoe
de karpers op de mat moeten liggen.


Alles is weer getest om de jongens en meisjes netjes
te kunnen behandelen na de vangst.
De boel staat er lekker bij.
Het lijkt wel vol zomer zo.


We zijn er helemaal klaar voor.
En genieten van de warme dag.
De vis is er nog niet helemaal klaar voor.
En laat ons dan ook rustig van de dag genieten.
Want van vis genieten komt het nog niet.


Na het eten is Mitch met ze moeder naar huis gegaan.
Hij moet de volgende dag gewoon weer naar school natuurlijk.
Ik heb door gevist tot een uurtje of 23:00.
Maar ook dit mocht nog geen vis opleveren.

We hopen snel weer aan de water kant te zitten samen.

Iedereen veel vis plezier toegewenst.

Groetjes:
Mitchel en Marcel Mos.